Iedere tourliefhebber kent waarschijnlijk het verhaal over de val van Wim van Est gedurende de afdeling van de Col D’Aubisque in de Pyreneeën.  Hier toch maar weer het verhaal: Voor het eerst reed een Nederlander in de gele trui….

In de twaalfde etappe van Agens naar Dax had Wim van Est de gele trui veroverd door de etappe te winnen na een ontsnapping in een kopgroep met 10 man. De dag erna voerde de dertiende etappe van Dax naar Tarbes over de Col D’Aubisque. Ervaring met dergelijke cols had Wim van Est uit St. Willebrord nog niet, maar hij ging vol goede moed van start. Omdat hij een aantal minuten achterstand opliep tijdens de beklimming ging hij als een bezetene de afdaling in samen met de vermaarde daler Firenzo Magni.  Na een eerdere valpartij zette hij zijn roekeloze afdaling voort en het noodlot sloeg toe: Bij een haarspeldbocht reed hij rechtdoor het ravijn in……..

Hij viel 70 meter diep naar beneden en lag met zijn gele trui als een boterbloem in het gras. Met hulp van ploeggenoten, ploegleider Kees Pellenaars en juryleden werd hij met fietsbanden uit het ravijn gehesen. De emotionele, huilende Wim van Est wilde weer op de fiets stappen, maar moest verplicht naar het ziekenhuis waar bleek dat hij niets mankeerde.

Zijn sponsor Pontiac Horloges bedacht de volgende slogan voor Wim van Est: “70 meter viel ik diep, mijn hart stond stil, maar mijn pontiac liep”

Bekijk hier de video van de val van Wim van Est op de Aubisque en kijk naar de mooie reportage van Jasper Mikkers