Lucien Petit Breton was aan het begin van de 20e eeuw een groot wielrenner. Toch had hij de Tour van 1907 niet gewonnen als zijn directe concurrent Emile Georget niet gedeklasseerd was.

Emile Georget had al zes etappes gewonnen en de eindoverwinning was binnen handbereik. Totdat hij lek reed en de rit voortzette op de fiets van zijn ploegmaat Rivat. In die tijd was dat nog verboden, want je moest zelf je eigen materiaalpech herstellen. Georget werd weliswaar niet van de koers uitgesloten, maar kreeg een tijdstraf en daardoor werd hij uiteindelijk derde in deze tour en wist Petit Breton te winnen. Dat het toch geen geluk was bleek uit het gemiddelde snelheidsrecord van 28 km per uur. En dat hij goed kon fietsen toonde Petin Breton in 1908 weer aan toen hij zijn tweede tour won. Georget verklaarde na de Tour dat hij zich voor elke andere winnaar geschaamd zou hebben, maar niet voor Lucien Petit Breton.