De 22e Tour de France begon op 17 juni 1928 in Parijs en eindigde daar op 15 juli. De renners reden 22 etappes en legden samen 5.376 kilometer af. De gemiddelde snelheid lag op 28,4 km/u. Van de 162 deelnemers haalden slechts 41 de finish. De route liep tegen de klok in, via het westen, zuiden en oosten van Frankrijk. Voor het eerst deden regionale ploegen mee, naast de merkenploegen. Ook debuteerde een Engelstalige ploeg: Ravat-Wonder-Dunlop met vier renners uit Australië en Nieuw-Zeeland. De organisatie liet toe dat ploegen halverwege de Tour renners mochten vervangen, maar dat experiment mislukte. De vlakke etappes werden opnieuw als ploegentijdritten gereden, met startintervallen van tien minuten. De sterke ploegen domineerden, de individuele renners konden nauwelijks volgen.

Frantz pakt het geel en geeft het nooit meer af

Nicolas Frantz, winnaar van 1927, begon als topfavoriet. Hij won de eerste etappe en nam het geel. Zijn ploeg Alcyon controleerde de koers, met sterke renners als Leducq en De Waele. In de Pyreneeën won Victor Fontan een bergrit, maar Frantz bleef aan kop. In de Alpen vergrootte hij zijn voorsprong. Na etappe 10 stonden Frantz, De Waele en Leducq op de eerste drie plekken. In de 19e etappe brak Frantz zijn fietsframe. Hij reed de laatste 100 kilometer op een damesfiets, verloor 28 minuten, maar behield het geel. Hij won uiteindelijk met ruim 50 minuten voorsprong.

Nicolas Frantz: de man van staal of de man van stijl

Frantz reed van Parijs tot Parijs in het geel. Hij won zes etappes en reed met souplesse en koersinzicht. Zijn ploeg Alcyon bezette het volledige podium: Frantz, Leducq en De Waele. Dat was nog nooit eerder gebeurd. Frantz werd de eerste renner die als titelverdediger de hele Tour in het geel reed.

Hubert Opperman: de Australische pionier

De Australische kampioen Hubert Opperman reed met drie landgenoten en een Nieuw-Zeelander. Ze vormden de eerste Engelstalige ploeg in de Tour.
Opperman reed sterk, maar zijn ploeg kon het tempo niet aan. Hij eindigde als achttiende, op ruim acht uur van Frantz. Zijn deelname werd later verfilmd in Le Ride, waarin zijn prestatie werd herdacht.

De damesfiets van Frantz

In de 19e etappe reed Frantz over een spoorlijn en brak zijn voor- en achtervork. Zijn ploeg vond geen racefiets, alleen een damesfiets.
Frantz stapte op, reed 100 kilometer met een te klein frame en brede trappers. Hij verloor tijd, maar behield het geel. Zijn rit werd een symbool van doorzettingsvermogen.

Bouillet wint, maar mag het niet

Francis Bouillet won de 21e etappe in een sprint tegen Antonin Magne. Maar Bouillet was eerder uitgevallen en opnieuw gestart als vervanger.
Volgens de regels mocht hij geen etappe winnen. De organisatie riep hem uit tot morele winnaar en gaf Magne officieel de zege.

Wist je dat…?

• Nicolas Frantz de enige Tourwinnaar is die als titelverdediger van start tot finish het geel droeg?
• De Tour van 1928 het hoogste aantal deelnemers tot dan toe kende: 162?
• De Australische ploeg Ravat-Wonder-Dunlop de eerste Engelstalige formatie was in de Tour?
• Frantz 100 kilometer reed op een damesfiets met een kapot frame?
• Alcyon als enige ploeg ooit het volledige podium bezette?

Tot besluit over de Tour de France in 1928

De Tour van 1928 was een demonstratie van kracht, teamspel en karakter. Frantz reed als een metronoom, zijn ploeg controleerde elke etappe.
Opperman bracht internationale flair, Fontan toonde klimvermogen en Bouillet zorgde voor verwarring. Maar Frantz bleef de held van het verhaal, zelfs op een damesfiets.